En wat als je je stem hoort verheffen, boos voelt worden, wanneer je hoort dat je sneller omhoog gaat...Focus even op jezelf, ga je handen wassen, drink thee, kijk naar de lucht..

En dan...begin opnieuw, het kan ook midden in je woord of zin zijn... "Ok jongens, dat kwam er verkeerd uit, ik werd een beetje opgejaagd door de tijd, we beginnen opnieuw."

Op die manier voelt je kind ook heel erg dat je altijd opnieuw kan beginnen, dat er telkens kansen zijn ook als het even misgaat...
Wat wanneer je echt boos bent geworden, woorden hebt gezegd doordat het je allemaal te veel werd ...wat dan?

Vaak komen schuld en schaamte naar boven. En weet je misschien niet wat te doen daarmee? Wil je het niet oprakelen om je kind niet extra pijn te doen? Het tegenovergestelde is waar.

Zet een stap naar voor, naar je kind. En zeg heel concreet echt sorry.
"Sorry, dat ik je een lastig kind noemde, dat had ik niet mogen doen, echt sorry." Je kind heeft dit nodig, net omdat hij nog niet verder kan kijken dan de woorden of emoties die spelen.

Voor hem zijn die woorden echt. Hij zal voelen dat je er echt mee zit, zonder het terug bij hem te leggen. Het gesprek over het gedrag komt later wel. Herstel van je relatie is op dat moment het belangrijkste. Je kind kan zo je woorden lossen en zal dit ook opnemen wanneer hij boos wordt.

Wanneer je dit moment hebt gehad met je kind, wees dan niet te streng voor jezelf. Denk op dat moment aan wat je beste vriend tegen je zou zeggen: "het is ok, je hebt het goed gemaakt en je kind heeft dat ten volle ontvangen, elk moment is weer een nieuwe kans."