Één van de mooiste en tegelijkertijd moeilijkste aspecten voor een hechte relatie, is empathie.

Inlevingsvermogen. Dit is iets anders dan de andere begrijpen. We willen graag onze kinderen en alle mensen die we graag zien ten volle verstaan. Wat heel leuk is, maar dit hoeft niet om een hechte relatie uit te bouwen. Toch niet in alles.

Als we kijken naar onze kinderen, begrijpen we ze ook niet altijd. Waarom moet het die rode beker zijn en niet die groene, waarom is er een groot probleem als er een speelgoedpopje niet op zijn plaats staat, waarom is het ene broekje goed en het andere niet...Het idee van ‘maak je toch niet zo druk over zoiets’ is dan niet ver te zoeken. Op die manier wordt de emotie van het kind toegedekt. Er is geen ruimte voor, waardoor er frustratie of terughoudendheid komt om zich te uiten...

Als je kijkt vanuit het hoofd van het kind zijn zaken zoals soep maken, op tijd komen, er deftig uitzien, werktelefoontjes afhandelen, ook niets om je druk over te maken...

Inlevingsvermogen gaat over je volledig te verplaatsen in de andere persoon. Zien naar de dingen met de ogen van je kind, horen met de oren van je kind, voelen met het hart van je kind. Zonder je eigen oordeel op de voorgrond te brengen. Niet gemakkelijk, wel nodig...

Het moeilijkste hierbij is de volledige aandacht voor je kind. Als ouder ben je vaak druk in de weer en de tijdsdruk doet er ook geen deugd aan. Alles even laten zijn en inleven. Het gevoel van verbinding zal op die manier heel voelbaar worden.

Hierdoor komt er meer dialoog en rust...het begrijpen zal dan vanzelf komen...

#hechtouderschap #empathie