Dragers ;)
23/12/2021, 14:12

Mama worden is een wonderlijke ervaring en telkens een hele verrijking. De eerste keer dat ik mama werd ervoer ik als alle dagen jarig zijn en tegelijkertijd constant zoekende, met allerhande tips die je kreeg.


"Ze moet zelf leren slapen in haar bedje, niet te veel pakken." Niet met slechte bedoelingen, toch gaf het veel twijfel en een onnatuurlijk gevoel.
Toen is in mijn hart ‘Hecht’ ontstaan, niet met die naam en het idee waar ik nu voor sta. Wel de overtuiging om te zoeken naar een andere manier van omgaan, om een hechte relatie uit te bouwen met mijn dochter.


Een overtuiging dat we maatschappelijk gezien ver zijn afgedwaald van waar het eigenlijk om gaat: nabijheid, liefde en veiligheid. En alles groeit daar uit verder.


Het is zo knap om te zien dat de fysieke bouw van een baby hier helemaal is op afgestemd.
Bij de zoogdieren kan je een onderscheid maken tussen vluchters, verstoppers en dragers.


Vluchters (paarden, herten...) komen plotsklaps op de wereld en kunnen met de stevige melk van de moeder meteen de wereld verkennen.
De verstoppers (konijnen, vossen...) zijn erg afhankelijk van hun moeder. Ze krijgen verzadigende melk zodat ze lang stil kunnen zijn op een veilige plaats.
Dan de dragers (apen, kangoeroes..) komen hulpeloos op de wereld en hebben veel nood aan geregeld melk en contact. Zo kunnen de hersenen zich verder ontwikkelen.


Rarara wat zijn wij? Dragers 😉!


Je kan zien als een baby wordt opgepakt, dat hij automatisch in kikkerhouding, de draaghouding aanneemt.


Onze hersenontwikkeling is nog maar 25% gevormd bij de geboorte, deze zal vooral groeien door lichamelijk contact.
Fysiek contact zorgt voor een veilig gevoel.


Wat kent een baby van in je buik?
Je stem, wiegende bewegingen, nabijheid...
Dit zullen ook de dingen zijn die buiten de buik hem zullen gerust stellen.


Zo moet er geen overlevingsstrategie worden ingezet om de wereld te verkennen.
Het is best wel overdonderend om op de wereld te komen...


Wanneer het te veel wordt, zal de baby het duidelijk maken door te huilen.
Wennen aan de wereld...met onze fysieke nabijheid en de oxytocine (die automatisch vrij komt bij contact), zal de aanpassing verzachten...


Graag hier meer over weten, je vindt alle info in deze link.

Top