Vandaag was een heftige dag.

Evenwicht zoeken in alles wat je doet is niet makkelijk. Ik doe graag veel en met heel veel enthousiasme en power.

Na de vakantie mijn weg zoeken naar combi school, Hecht, gezin, sport, rust... is soms wat overweldigend. En dat was het vandaag. Veel losse deeltjes in mijn hoofd. En het gevoel van blijven gaan.

En vandaag voelde ik het, ik had mijn emoties voor bepaalde dingen weggeduwd. Maar wat eigen is aan wegduwen, het is er nog. Enkel je verstand heeft gezegd dat het even wachten moet.

Maar zo werkt het niet. De emoties stromen en dat is goed. Vandaag liet ik ze stromen, letterlijk. Ik zocht eerst verklaringen, maar toen ik thuiskwam dacht ik "ga maar lekker in het moment hangen".  En dat deed ik.
Ik vroeg mijn man: "hoe doe je dat zo stressloos zijn," half lachend maar ook gemeend.

Het fijne was dat hij daar heel concreet op antwoordde:"je kijkt naar wat echt de essentie is en de rest laat je wachten."

Op veel gebieden is dat iets dat voor mezelf heel makkelijk voelt, maar vandaag was ik dat even kwijt.

Mijn emoties vonden hun weg en mijn hoofd kreeg niet de lead. En dat was de essentie.